Category

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Category

->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα ΑΜΕΑ για αποθήκη. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα ΑΜΕΑ στο ισόγειο γιατί δεν θέλει να πάει στην κανονική που είναι στον 1ο όροφο. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί τη διάβαση ΑΜΕΑ γιατί δεν θέλει να χάσει άλλο χρόνο για να παρκάρει. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί τη θέση του γιατί θεωρεί ότι είναι κάποιος. Κάπου στον κόσμο κάποιος πρέπει να αρχίσει να χρησιμοποιεί περισσότερο το μυαλό του, λιγότερο τη βολή του και να σταματήσει να θεωρεί ότι είναι κάποιος. Αν δεν το κάνει ο ίδιος, θα το κάνει σίγουρα η ζωή. Θα βρεθεί κάποιος κάπου και θα του πει κάτι. Και μετά θα ψάχνει να βρει και αυτός ο κάποιος, γιατί η ζωή, του φέρθηκε κάπως. #mindstormGR

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια Όταν θέλεις να κάνεις κριτική, ξεκίνα από τα μικρά τα δικά σου και κράτα κανά χαρτάκι ενημέρωσης στην τσέπη σου ή πέτα το σε κάποιο καλάθι έστω και λίγο πιο πέρα. Το μπινελίκι σίγουρα ξέρουμε να το ρίχνουμε όταν δεν δουλεύει το μηχάνημα ανάληψης. Το μπινελίκι ξέρουμε να το ακούμε όταν δεν δουλεύει το μυαλό μας; Μάλλον είναι πολύ μεγάλο το χαρτάκι και δεν χωράει στην τσέπη μας. Πλ Βουδ, 12.11.2022 #πραγματικότητα #mindstormGR

– Ερ. : Τι κάνεις; – Απ. : Μαθαίνω τις 7 εκδοχές της ιστορίας μου. – Ερ. Και ποιες είναι αυτές; – Απ. Η δική μου, του απέναντί μου, η ράδιο αρβύλα, η φαντασμαγορική, η δημοσκοπική, η πολιτική και η πραγματική. #mindstormGR

– Ερ. Με τι ασχολείσαι τελευταία; – Απ. Διαβάζω για τα ρήματα ζαλίζω, ποτίζω, καθορίζω και καθαρίζω. Προσπαθώ να καταλάβω τη διαφορά μεταξύ ενεργητικής και παθητικής φωνής. Άλλο το ζαλίζω και άλλο το ζαλίζομαι. Άλλο το ποτίζω και άλλο το ποτίζομαι. Αλλο το καθορίζω και άλλο το καθορίζομαι. Άλλο το καθαρίζω και άλλο το καθαρίζομαι.

Το μυστικό είναι να μην συνηθίζεις στην ασχήμια. Από την ώρα που την συνηθίζεις και μειώνεις τη σημασία της θα πει ότι αρχίζεις και να της μοιάζεις. Όλη η αντίστασή μας θα πρέπει να είναι αυτή: Να μην μοιάσουμε στα τέρατα που μας περιβάλλουν.

Στην Πάτρα, γύρω στις 5 το απόγευμα στις 25 ή 26/10/21, περπατώ στη Γούναρη και στη διασταύρωση με την 25ης Μαρτίου, βλέπω ένα ζευγάρι με μωρό στο καρότσι να ξεκινά να διασχίσει τη διασταύρωση. Πηγαίνουν μια μικρή βόλτα μαζί με το μωρό τους. Κοντοστέκονται γιατί ένα Peugeot 208 με αθηναϊκές πινακίδες βρίσκεται στη μέση της διασταύρωσης και έρχεται προς το μέρος τους. Η νεαρή οδηγός όχι πάνω από 25 ετών με μοντέρνο παρουσιαστικό και σένιο φιμέ γυαλί, κόβει ταχύτητα, τους χαμογελά και τους παροτρύνει να περάσουν πρώτα αυτοί τη διάβαση. Της κάνουν νεύμα, την ευχαριστούν, προχωρούν και η νεαρή οδηγός απαντά “να είστε καλά”. Με το που περνάνε τη διάβαση και δεν την βλέπουν πλέον (αλλά τη βλέπω εγώ), η νεαρή οδηγός αλλάζει απότομα ταχύτητα, τους στέλνει στο διάολο κανονικότατα, κοιτάζεται στον καθρέφτη, φτιάχνει το μαλλί και συνεχίζει αγέρωχα την πορεία της. Μέχρι το επόμενο σκηνικό και το επόμενο στόλισμα.…

– Τι έχεις; – Τίποτα σοβαρό, μωρέ. Σκέφτομαι ότι τo πράγμα πάει όλο και καλύτερα. Αυξάνονται εκθετικά οι αριθμοί. Οι δόσεις. Οι αναβολές. Οι ανακοπές. Τα κρούσματα. Οι διασωληνωμένοι. Οι πεθαμένοι. Οι πυροβολημένοι. Οι ψεκασμένοι. Οι τρομοκρατημένοι. Οι χωρισμένοι. Οι καταφρονεμένοι. Οι θολωμένοι. Οι ξιπασμένοι. Οι φανατισμένοι. Οι υπερχρεωμένοι. Οι απογοητευμένοι. Τους τελευταίους μάλιστα τους ταλαιπωρεί μια εξαντλητικά ανεξάντλητη πνευματική και σωματική κόπωση στην αναζήτηση της επαναφοράς της ομαλότητας στη ζωή τους. Δυστυχώς έχει και περενέργειες η κατάσταση αυτή. Μια εξαντλητικά ανεξάντλητη αδιαφορία για τα πάντα, μια επιθετικότητα στη συμπεριφορά τους και μια αποστροφή για την εξαντλητικά ανεξάντλητη λίστα προϋποθέσεων που ενδεχομένως να οδηγήσουν στην επίτευξη αυτής της ομαλότητας. Δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό. Έτσι δεν είναι; Σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες δεν ανήκουμε όλοι; Παρεμπιπτόντως, μήπως βρίσκεται κανενός σας ένα Zanax δανεικό για να τη βγάλουμε καθαρή και σήμερα; Γιατί χωρίς δάνειο, τόκο, κάρτα, pos και προϋποθέσεις,…

Addicted to story – Εθισμένοι στην ιστορία We are as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories. ~ Τζόναθαν Γκότσχολ (Jonathan Gottschall) Συγγραφέας – Writer Ως είδος, είμαστε εθισμένοι στην ιστορία. Ακόμα και όταν το σώμα μας πάει για ύπνο, το μυαλό μας μένει ξύπνιο και φτιάχνει τις δικές του ή τις δικές μας ιστορίες.

Only great pain, the long, slow pain that takes its time… compels us to descend to our ultimate depths… I doubt that such pain makes us “better”; but I know it makes us more profound… From such abysses, from such severe sickness, one returns newborn, having shed one’s skin… with merrier senses, with a second dangerous innocence in joy, more childlike and yet a hundred times subtler than one has ever been before. Quote by Friedrich Nietzsche Ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά Μόνο ο μεγάλος πόνος, ο μακρύς, αργός πόνος που παίρνει τον χρόνο του… μας αναγκάζει να κατέβουμε στα έσχατα βάθη μας… Αμφιβάλλω αν αυτός ο πόνος μας κάνει «καλύτερους» – αλλά ξέρω ότι μας κάνει να ψάξουμε βαθύτερα μέσα μας… Από τέτοιες αβύσσους, από τέτοια βαριά αρρώστια, επιστρέφει κανείς αναγεννημένος, έχοντας αποτινάξει το δέρμα του… με πιο χαρούμενες αισθήσεις, με μια δεύτερη επικίνδυνη αθωότητα στη χαρά, πιο παιδική και…

Στην κρίση άμα σου δίνουν ομπρέλα, μην φοβάσαι τίποτα. Αρκεί να μην είσαι στη θάλασσα. Ομπρελοσκεπασμένοι και θαλασσοδαρμένοι και ουχί ονειροπαρμένοι δηλ. όσοι ακόμα αναπνέετε, σκέπτεστε και μπορείτε και να πράττετε, ενωθείτε. Ανταλλάξτε απόψεις. Κάντε κάτι μαζί. Κάτι όμως εκ των έσω. Όχι κάτι απ’ έξω και μόνο για το θεαθήναι. Μια συζήτηση, μια πράξη αλληλεγγύης, μια συλλογή πληροφοριών, μια συνεργασία. Μικρό στην αρχή, μεγαλύτερο ίσως στο μέλλον. Ή καθίστε και περιμένετε. Η επόμενη πατητή είναι πιο κοντά απ’ ότι νομίζετε. Γιατί οι πιο πάνω πάντα θέλουν να είναι από πάνω.

Η πραγματική γνώμη που έχεις για κάποιον και η πραγματική γνώμη που έχει ο άλλος για σένα Δες την έκφραση σου όταν λάβεις ένα γράμμα απ’ αυτόν (Σοπενάουερ) ένα τηλεφώνημα απ’ αυτόν ένα email απ’ αυτόν ένα sms απ’ αυτόν ένα like απ’ αυτόν ένα dislike απ’ αυτόν ένα share απ’ αυτόν έναν καφέ απ’ αυτόν * Η πραγματική γνώμη που έχει ο άλλος για σένα ή για κάποιον άλλο άνθρωπο Δες την έκφραση του προσώπου του ή την κίνηση του σώματος του ή άκου τον τόνο της φωνής του όταν τον καλέσεις εσύ ή κάποιος άλλος στο τηλέφωνο τον δεις εσύ ή δει κάποιον άλλο στον δρόμο τον δεις εσύ ή δει κάποιον άλλο σε μια εκδήλωση τον δεις εσύ ή δει κάποιον άλλο σε μια διαδήλωση τον δεις εσύ ή δει κάποιον άλλο σ’ ένα μαγαζί τον δεις εσύ ή δει κάποιον άλλο στο καφέ τον δεις εσύ…

=>Tο να ακούς κραυγές στον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. =>Tο να βλέπεις το μίσος στον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. =>To να μην ξέρεις που είναι οι δικοί σου στον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. =>Tο να βλέπεις παιδιά στον τόπο, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. =>Tο να σκεπάζεις λάκκους στον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. =>Tο να φεύγουν τα παιδιά σου από τον τόπο σου (για να έχουν ενδεχομένως ένα καλύτερο μέλλον), ζώντας στον τόπο σου, τίποτα δεν είναι πιο πικρό. Credit : Tryfon Papadopoulos FB Tags: #σκέψεις #τόπος #reality #πίκρα

Let’s try more not to eat each other alive / Ας προσπαθήσουμε περισσότερο για μην φάμε ο ένας τον άλλο ζωντανό Photo : Greg Buchan * Χρησιμοποιήστε τις ατέλειες σας. Αποδεχθείτε ότι κανείς μας δεν είναι τέλειος. Το τέλειο, εκτός από το ότι είναι ανέφικτο, μπορεί να είναι και αφόρητα βαρετό. FB Tags: #life #συμπεριφορά #κοινωνία #άνθρωποι #peace #ειρήνη

Η βόλτα στη βρύση Μια ανάγκη, ένα καθήκον, μια καθημερινή, γυναικεία συνήθως δουλειά σε κάποιες περιοχές. Κάθε μέρα εκεί. Για χρόνια. Άλλοτε χαρούμενη άλλοτε λυπημένη, κουβαλά. Η δουλειά γίνεται αλλά όχι χωρίς σημάδια. Ο χρόνος γράφει σταδιακά πάνω στη γυναίκα και αλλάζει το σώμα της. Κάπως έτσι γίνονται και όλες οι δουλειές. Με σημάδια πάνω μας. Άλλοτε κρυφά και άλλοτε εμφανή.

Pin It