Ο δρόμος της προσωπικής ανάπτυξης έχει πολλές στροφές. Όλα ξεκινούν από τη στροφή της ανισορροπίας στην οποία φθάνουμε “πατημένοι” λόγω ματαιοδοξίας και προβεβλημένων εγωκεντρικών προτύπων συμπεριφοράς και διαβίωσης. Τα πρότυπα γνωστά με παραλλαγές : Πιο πάνω, πιο πολύ, πιο πέρα, ποιος/α είμαι εγώ, κοίτα με που σε (α)πατώ, πιο ωραίος/α, πιο μοιραίος/α, no matter what. Και ακολουθούν οι στροφές της φθοράς, της καθόδου, της κρίσης, της πτώσης, της απόρριψης, της απομάκρυνσης, του πόνου, της απομόνωσης, του ΚΡΥΟΥ ΝΕΡΟΥ, του καλά δείχνουμε αλλά δεν είμαστε, του καλά να είμαστε μωρέ και δεν πειράζει, του πανικού, του ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΧΑΠΑΚΙ ΘΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ, της προσαρμογής, της αναζήτησης, της δοκιμασίας, της ελπίδας, της αλλαγής, της επαναφοράς, της γνώσης και της ισορροπίας. Μέχρι τον επόμενο κύκλο, καλό κουράγιο, τη μπανιέρα γεμάτη με ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ και τα χαπάκια μας στην τσέπη καλού κακού. * Πάσα ομοιότητα με την πραγματικότητα πρέπει να θεωρείται τυχαία. FB…