Category

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Category

Ερ. Τι θέλεις να κάνω όταν μεγαλώσω; Απ. Να καταναλώνεις, να πληρώνεις μόνο με κάρτα, να κάνεις ότι πετάς και να μην μιλάς. Στην περίπτωση που μεγαλώσεις πολύ και δεν θα μπορείς πλέον να καταναλώνεις και ενδεχομένως θα αναγκάζεσαι να επισκέπτεσαι πιο συχνά τα νοσοκομεία, καλό θα ήταν να ψόφαγες το συντομότερο στο σπίτι σου. Για το καλό του κοινωνικού συνόλου και τη μικρότερη επιβάρυνση του συστήματος, ρε γκαμώτο. #reality

->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα ΑΜΕΑ για αποθήκη. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί την τουαλέτα ΑΜΕΑ στο ισόγειο γιατί δεν θέλει να πάει στην κανονική που είναι στον 1ο όροφο. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί τη διάβαση ΑΜΕΑ γιατί δεν θέλει να χάσει άλλο χρόνο για να παρκάρει. ->Κάπου στον κόσμο κάποιος χρησιμοποιεί τη θέση του γιατί θεωρεί ότι είναι κάποιος. Κάπου στον κόσμο κάποιος πρέπει να αρχίσει να χρησιμοποιεί περισσότερο το μυαλό του, λιγότερο τη βολή του και να σταματήσει να θεωρεί ότι είναι κάποιος. Αν δεν το κάνει ο ίδιος, θα το κάνει σίγουρα η ζωή. Θα βρεθεί κάποιος κάπου και θα του πει κάτι. Και μετά θα ψάχνει να βρει και αυτός ο κάποιος, γιατί η ζωή, του φέρθηκε κάπως. #mindstormGR

Περί ασμάτων ο λόγος Διαλέξτε. Κοιτάζοντας πίσω Θα τα κάψω τα ρημάδια τα λεφτά μου. Κοιτάζοντας μπροστά Θα τα κάψω τα ρημάδια τα μυαλά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα μαλλιά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα χαλιά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα χαρτιά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα κουκιά μου. Θα τα κλείσω τα ρημάδια τα αυτιά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα κλαδιά μου. Θα τα τραβήξω τα ρημάδια τα βυζιά μου. Θα τα πιάσω τα ρημάδια τα απ@υτά μου. Θα τα κάψω τα ρημάδια τα ψιλά μου. Θα τα δώσω τα ρημάδια τα κλειδιά μου. Θα τα δώσω τα ρημάδια τα πλεκτά μου. Θα παρκάρω τα ρημάδια τα κυβικά μου. Θα τα δώσω τα ρημάδια τα μανικετόκουμπά μου. Θα σιχτιρίσω τα ρημάδια τα τεκμαρτά μου. Θα φουμάρω τα ρημάδια τα στριφτά μου. Θα καταπιώ τα ρημάδια τα αντικαταθλιπτικά μου. θα,…

Κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια Όταν θέλεις να κάνεις κριτική, ξεκίνα από τα μικρά τα δικά σου και κράτα κανά χαρτάκι ενημέρωσης στην τσέπη σου ή πέτα το σε κάποιο καλάθι έστω και λίγο πιο πέρα. Το μπινελίκι σίγουρα ξέρουμε να το ρίχνουμε όταν δεν δουλεύει το μηχάνημα ανάληψης. Το μπινελίκι ξέρουμε να το ακούμε όταν δεν δουλεύει το μυαλό μας; Μάλλον είναι πολύ μεγάλο το χαρτάκι και δεν χωράει στην τσέπη μας. Πλ Βουδ, 12.11.2022 #πραγματικότητα #mindstormGR

– Ερ. : Τι κάνεις; – Απ. : Μαθαίνω τις 7 εκδοχές της ιστορίας μου. – Ερ. Και ποιες είναι αυτές; – Απ. Η δική μου, του απέναντί μου, η ράδιο αρβύλα, η φαντασμαγορική, η δημοσκοπική, η πολιτική και η πραγματική. #mindstormGR

Επίσης Αυτός που θέλει, πάει. Αυτός που δεν θέλει, δεν πάει. Αυτός που θέλει, ξυπνάει. Αυτός που δεν θέλει, κοιμάται. Αυτός που θέλει, θυμάται. Αυτός που δεν θέλει, ξεχνάει. Αυτός που θέλει, κάνει φατσούλες. Αυτός που δεν θέλει, κάνει γκριματσούλες. Αυτός που θέλει, περιμένει. Αυτός που δεν θέλει, βιάζεται. #mindstormGR

Πολλοί ρωτάνε γιατί να ασχοληθώ με τα κοινωνικά δίκτυα, το internet, τις ενημερωτικές ιστοσελίδες, τα προσωπικά blog, τα forum, τις μηχανές σύγκρισης και αναζήτησης. Μια για τον απλό λόγο ότι όλα αυτά πλέον είτε το θέλουμε είτε όχι, ανήκουν στην καθημερινότητα μας. Το πρωί που θα ξυπνήσουμε θα πιάσουμε το κινητό μας για να σβήσουμε το ξυπνητήρι και στη συνέχεια θα ελέγξουμε τις ειδοποιήσεις μας στα κοινωνικά δίκτυα ή στην ιστοσελίδα μας ή στο blog μας. Ποιος μας θυμήθηκε, ποιος μας ξέχασε, ποιος μας τρενάρει, ποιος μας δουλεύει, ποιος μας τρολάρει και τελειωμό δεν έχει. Στη συνέχεια θα ανοίξουμε το email μας στο κινητό ή στον υπολογιστή για να δούμε τι έχει έρθει και να βάλουμε προτεραιότητες. Μετά θα χρειαστεί να βρούμε κάτι για τη δουλειά μας ή για το σπίτι μας ή για εμάς και θα πρέπει να το αναζητήσουμε και να συγκρίνουμε χαρακτηριστικά και τιμές. Στη συνέχεια τα…

Το μυστικό είναι να μην συνηθίζεις στην ασχήμια. Από την ώρα που την συνηθίζεις και μειώνεις τη σημασία της θα πει ότι αρχίζεις και να της μοιάζεις. Όλη η αντίστασή μας θα πρέπει να είναι αυτή: Να μην μοιάσουμε στα τέρατα που μας περιβάλλουν.

Τα πραγματικά περιστατικά Ας πάρουμε για παράδειγμα τις λέξεις γενοκτονία, εθνοκάθαρση, εκκαθάριση, βομβαρδισμός, βιασμός, περιορισμός, εκφοβισμός, εκτοπισμός, παραλογισμός, δίκη και πάει λέγοντας. Η κάθε μία σημαίνει κάτι και σε διαφορετικό βαθμό. Οι ορισμοί τους είναι κάτι σχετικό για πολλούς, τα αισθήματα όμως είναι πραγματικά και είναι τα ίδια για αυτούς που δυστυχώς βίωσαν μια τέτοια κατάσταση. Ένα τροχαίο βλέπουμε μπροστά μας με νεκρούς ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε και το συζητάμε μήνες. Εγώ θυμάμαι δεκαετίες τώρα, ένα σοβαρό τροχαίο στην Εθνική οδό Πάτρα – Αθήνα, που πλησίασα ένα από τα αυτοκίνητα που συγκρούστηκαν μπροστά μου και ο εγκλωβισμένος οδηγός με παρακαλούσε να τον βοηθήσω να βγει έξω πριν έρθει το ΕΚΑΒ. Ο οποίος και τελικά κατέληξε παρά το γεγονός ότι τον απεγκλώβησαν σχετικά γρήγορα οι διασώστες του ΕΚΑΒ. Και δεν είναι το μόνο που θυμάμαι. Αν είχατε εσείς βιώσει μια τέτοια κατάσταση με ανθρώπους που αγαπάτε και κάποιος σας την θύμιζε…

Be valued / Άλλο πράγμα το αρέσω και άλλο το αξίζω. Σε πολλούς μπορεί να αρέσεις. Το θέμα είναι πόσοι λένε ότι αξίζεις. Και όταν το λένε να το εννοούν και να μην αλλάζουν γνώμη ή στάση όταν πρέπει ίσως κάποια στιγμή να πληρώσουν ή να υποστηρίξουν την όποια αξία σου.

Η γιαγιά μου έλεγε… Αν πας στο σπίτι κάποιου άλλου και φας και πιεις, μπες μουγκός και φύγε από εκεί τυφλός. Μην αναζητάς λάθη. Να σέβεσαι ότι σε εμπιστεύτηκε, σου άνοιξε το σπίτι του και σου πρόσφερε μια θέση στο τραπέζι του. #mindstormGR

Η θεωρία του παγόβουνου – The Iceberg Theory – Τι συμβαίνει κάτω από την επιφάνεια Η θεωρία του παγόβουνου είναι μια από τις θεωρίες επικοινωνίας για την οποία πολλά έχουν ειπωθεί και γραφτεί. Ο Sigmund Freud (Σίγκμουντ Φρόυντ), ιδρυτής της ψυχανάλυσης, πίστευε ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά καθορίζεται πρωτίστως από το ασυνείδητο. Δηλ. από αυτό που δεν φαίνεται μεν αλλά ελέγχει τη συμπεριφορά. Σαν το παγόβουνο που φαίνεται συνήθως μόνο η κορυφή του πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και όχι το μεγαλύτερο τμήμα του που είναι κάτω από την επιφάνεια. Τη μεταφορά του παγόβουνου πολλοί την αποδίδουν στον Hemingway και όχι στον Freud. O Hemingway γύρω στα 1930 ισχυριζόταν ότι δεν χρειάζεται να εκφράζεις απόλυτα το νόημα μιας ιστορίας. Αρκεί μόνο, σαν ένα παγόβουνο, να δείχνεις το ένα δέκατο του μεγέθους/όγκου σου πάνω από την επιφάνεια. Αν εφαρμόσουμε αυτόν τον κανόνα στην επικοινωνία, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το ορατό…

Στην Πάτρα, γύρω στις 5 το απόγευμα στις 25 ή 26/10/21, περπατώ στη Γούναρη και στη διασταύρωση με την 25ης Μαρτίου, βλέπω ένα ζευγάρι με μωρό στο καρότσι να ξεκινά να διασχίσει τη διασταύρωση. Πηγαίνουν μια μικρή βόλτα μαζί με το μωρό τους. Κοντοστέκονται γιατί ένα Peugeot 208 με αθηναϊκές πινακίδες βρίσκεται στη μέση της διασταύρωσης και έρχεται προς το μέρος τους. Η νεαρή οδηγός όχι πάνω από 25 ετών με μοντέρνο παρουσιαστικό και σένιο φιμέ γυαλί, κόβει ταχύτητα, τους χαμογελά και τους παροτρύνει να περάσουν πρώτα αυτοί τη διάβαση. Της κάνουν νεύμα, την ευχαριστούν, προχωρούν και η νεαρή οδηγός απαντά “να είστε καλά”. Με το που περνάνε τη διάβαση και δεν την βλέπουν πλέον (αλλά τη βλέπω εγώ), η νεαρή οδηγός αλλάζει απότομα ταχύτητα, τους στέλνει στο διάολο κανονικότατα, κοιτάζεται στον καθρέφτη, φτιάχνει το μαλλί και συνεχίζει αγέρωχα την πορεία της. Μέχρι το επόμενο σκηνικό και το επόμενο στόλισμα.…

– Τι έχεις; – Τίποτα σοβαρό, μωρέ. Σκέφτομαι ότι τo πράγμα πάει όλο και καλύτερα. Αυξάνονται εκθετικά οι αριθμοί. Οι δόσεις. Οι αναβολές. Οι ανακοπές. Τα κρούσματα. Οι διασωληνωμένοι. Οι πεθαμένοι. Οι πυροβολημένοι. Οι ψεκασμένοι. Οι τρομοκρατημένοι. Οι χωρισμένοι. Οι καταφρονεμένοι. Οι θολωμένοι. Οι ξιπασμένοι. Οι φανατισμένοι. Οι υπερχρεωμένοι. Οι απογοητευμένοι. Τους τελευταίους μάλιστα τους ταλαιπωρεί μια εξαντλητικά ανεξάντλητη πνευματική και σωματική κόπωση στην αναζήτηση της επαναφοράς της ομαλότητας στη ζωή τους. Δυστυχώς έχει και περενέργειες η κατάσταση αυτή. Μια εξαντλητικά ανεξάντλητη αδιαφορία για τα πάντα, μια επιθετικότητα στη συμπεριφορά τους και μια αποστροφή για την εξαντλητικά ανεξάντλητη λίστα προϋποθέσεων που ενδεχομένως να οδηγήσουν στην επίτευξη αυτής της ομαλότητας. Δεν είναι δα και τίποτα σοβαρό. Έτσι δεν είναι; Σε κάποια από τις παραπάνω κατηγορίες δεν ανήκουμε όλοι; Παρεμπιπτόντως, μήπως βρίσκεται κανενός σας ένα Zanax δανεικό για να τη βγάλουμε καθαρή και σήμερα; Γιατί χωρίς δάνειο, τόκο, κάρτα, pos και προϋποθέσεις,…

Addicted to story – Εθισμένοι στην ιστορία We are as a species, addicted to story. Even when the body goes to sleep, the mind stays up all night, telling itself stories. ~ Τζόναθαν Γκότσχολ (Jonathan Gottschall) Συγγραφέας – Writer Ως είδος, είμαστε εθισμένοι στην ιστορία. Ακόμα και όταν το σώμα μας πάει για ύπνο, το μυαλό μας μένει ξύπνιο και φτιάχνει τις δικές του ή τις δικές μας ιστορίες.

Only great pain, the long, slow pain that takes its time… compels us to descend to our ultimate depths… I doubt that such pain makes us “better”; but I know it makes us more profound… From such abysses, from such severe sickness, one returns newborn, having shed one’s skin… with merrier senses, with a second dangerous innocence in joy, more childlike and yet a hundred times subtler than one has ever been before. Quote by Friedrich Nietzsche Ελεύθερη μετάφραση στα ελληνικά Μόνο ο μεγάλος πόνος, ο μακρύς, αργός πόνος που παίρνει τον χρόνο του… μας αναγκάζει να κατέβουμε στα έσχατα βάθη μας… Αμφιβάλλω αν αυτός ο πόνος μας κάνει «καλύτερους» – αλλά ξέρω ότι μας κάνει να ψάξουμε βαθύτερα μέσα μας… Από τέτοιες αβύσσους, από τέτοια βαριά αρρώστια, επιστρέφει κανείς αναγεννημένος, έχοντας αποτινάξει το δέρμα του… με πιο χαρούμενες αισθήσεις, με μια δεύτερη επικίνδυνη αθωότητα στη χαρά, πιο παιδική και…

Pin It