Περί τηλεθέασης ο λόγος

– Ερ. : Τι κάνεις;

– Απ. : Τηλεθεάζομαι και παραμυθιάζομαι.

– Ερ. : Δηλαδή;

– Απ. : Δηλαδή φοράω τη μάσκα μου, μετράω την αφραγκία μου, λογαριάζω (χωρίς τον κορωνοϊό και τους θεσμούς) την αρρυθμία μου και περιμένω την ανοσία μου ή την αναισθησία μου, σε πρωτόγνωρες συνθήκες κοινωνικής και οικονομικής αβεβαιότητας. Με χρηματοοικονομικούς πάντα όρους. Πάρε ακόμα ένα δάνειο, αν μπορείς.

– Ερ. : Και αν δεν;

– Απ. : Τότε μάλλον δεν . . . θα την βγάλεις καθαρή. Χωρίς αναπνευστήρα (κεφάλαιο κίνησης και ρευστότητα), αθροιζόμενες έντοκες οφειλές λόγω αναστολής και περιορισμένο χρόνο προσαρμογής στις νέες συνθήκες (μείωση τζίρου), οι πιθανότητες επιβίωσης σου είναι πολύ λίγες. Δεν πειράζει όμως. Η ζωή συνεχίζεται. Ένας λιγότερος μωρέ. Μόνο που αυτός ο ένας μπορεί να είσαι εσύ.