Οι περισσότεροι από εμάς (υποθέτω ότι) θέλουμε να κάνουμε τη δουλειά μας σωστά. Οι περισσότεροι από εμάς (ξανά υποθέτω ότι) θέλουμε να έχουμε αξιοπρεπείς δουλειές, καλύτερες αποδοχές και ένα λαμπρό μέλλον. Γι’ αυτό και προσπαθούμε να κάνουμε τα πράγματα με τον καλύτερο τρόπο ώστε να διεκδικήσουμε περισσότερα. Να αποζημιωθούμε ικανοποιητικά για τον κόπο μας, να κερδίσουμε τον σεβασμό και να ανέλθουμε επαγγελματικά και κοινωνικά. Και εδώ είναι που αρχίζουμε να κάνουμε λάθη. Και αυτό δεν είναι μια υπόθεση αλλά η πραγματικότητα. Φυσικά, και πρέπει να κάνουμε τη δουλειά μας καλά. Δεν υπάρχει λαμπρό μέλλον για τον απατεώνα και τον ψυχοπαθή. Πρέπει να αντιληφθούμε όλοι όμως, ότι κάνουμε δύο δουλειές. Μόνο που τις περισσότερες φορές δεν το συνειδητοποιούμε και εστιάζουμε σ’ αυτή που είναι η πιο χειροπιαστή. Να πετύχουμε π.χ. τους στόχους των πωλήσεων, να βελτιστοποιήσουμε το χρόνο παραγωγής ενός προϊόντος, να εισπράξουμε νωρίτερα τα υπόλοιπα των πελατών κ.α. Η άλλη…
Τι να το κάνεις; Σου λένε για το μέλλον λόγια πολλά που είναι κούφια, σου δίνουν περισσότερες υποσχέσεις που είναι κενές, συζητούν για πράξεις που μένουνε στη μέση, σου τάζουν σπίτια που μένουνε στα σχέδια. Κάτι γραμματιζούμενες ελπίδες που μένουνε ελπίδες γιατί φοράνε τις χλαμύδες και κλείνουν τις περσίδες. Τρέχα γύρευε.
Χθες κατάφερα και άκουσα ξανά για λίγο μερικούς από τους δίσκους βινυλίου των νεανικών μου χρόνων. Πέρα από τη μουσική με βοήθησαν και στην κατανόηση της αγγλικής γλώσσας. Ποιος θυμάται κάποια από τα παρακάτω συγκροτήματα; Θεωρείτε ότι οι στίχοι και οι μελωδίες των τραγουδιών ήταν καλύτερες τότε ή σήμερα; Smiths The Police Cure Echo and the Bunnymen The Waterboys Everything but the girl Nits Pink Floyd Simple Minds Sinéad O’Connor Peter Gabriel Bruce Springsteen U2 Siouxsie and the Banshees to be continued . . . Ό, τι αγγίζει τη ψυχή, ο νους δεν το μαλώνει. _
Γιατί πήγες στα πεύκα, Ρούλα; Κάμπια ήσουνα; Αντιστοίχως Γιατί έπαιξες Χρηματιστήριο, Ρούλα; Μετοχή ήσουνα; Γιατί πήρες δάνειο και αγόρασες σπίτι; Ντουβάρι ήσουνα; Γιατί πήρες τζιπ για να κυκλοφορείς στην πόλη; Εξερευνητής ήσουνα; Γιατί πήρες διακοποδάνειο για να πας σε εξωτικά μέρη; Influencer ήσουνα; Γιατί μασάς ταραμά; Κατσίκα είσαι; #ατάκες #κινηματογράφος #τι_δεν_καταλαβαίνεις
– Τάκη, κόλλησε ο Γκοτζίλα και δεν ανοίγει πλέον τις σελίδες της ανάπτυξης. Τι να κάνω; – Πάτα alt-ctrl-del και όποια σελίδα είναι ανοικτή, ξέχασε την. Και ετοιμάσου για restart. Αν τώρα δεν έχεις προλάβει να κάνεις save ή update, sorry. Θα πας αδιάβαστος και εσύ και η δουλειά σου. Με άλλα λόγια, έφαγες μπέκο. Και μάλιστα, αέρος αέρος. Και κατέληξαν στον κουβά, τα όνειρα σου. Και αυτό έγινε γιατί επένδυσες όπως σε παρότρυναν και οι πιο μπασμένοι στα πράγματα, στα παρακάτω : ☆ Στο ξέρεις ποιος είμαι εγώ, τη μαγκιά σου. ☆ Στο Χρηματιστήριο, τη μαγιά σου. ☆ Στα τούβλα, τη δηθενιά σου. ☆ Στα ζαντικά, την τσαχπινιά σου. ☆ Στη ζεμπεκιά, τον τσαμπουκά σου. Και ξαφνικά είδες : ▪︎Στο ενέχυρο, τα ασημικά σου. ▪︎Στο fund, τα δανεικά σου. ▪︎Στον κόφτη, τα κεφάλαια σου. ▪︎Στην δραστική ουσία, τα ιατρικά σου. ▪︎Στην σόλο καριέρα, τα προσωπικά σου. ▪︎Στον επαναυπολογισμό,…
– Πως πάει; – Καλά μωρέ. Εδώ, στον αγώνα. Κρατάω κόντρα για να έχω και μια γίδα, να ανέβω στη σανίδα και να μη χαθεί η ελπίδα. Το μόνο πρόβλημα είναι που δεν μπορώ να πάω για κατούρημα. Φοβάμαι να μπω στην τουαλέτα. Θα μείνει στη θέση της αν ανέβει η στάθμη; Θα έχει στεγνό χαρτί να σκουπιστώ; Γιατί καραδοκεί η φύση, η κρίση, ο δανειστής, ο κυκλώνας, ο Δανιήλ, ο σεισμός, η βλάβη, η φορολογία και ο γείτονας. Και ξέχασα και τη μάσκα στο σπίτι, γκαμώτο. Μήπως έχεις μια να μου δανείσεις; Γιατί μυρίζει και δεν χαρίζει. Αλλά ξέχασα ότι εσύ βοηθάς by the book. Ευρωπαϊκά. Συστημικά. – Με τι τόκο λοιπόν δανείζεις; – Σε ποια πλατφόρμα μπαίνω; – Πόσα πρέπει να πληρώσω το λογιστή μου για να μου κάνει την αίτηση; – Ποιο Πανεπιστήμιο πρέπει να έχω τελειώσει για να κάνω το business plan; – Πότε θα γίνει…
Χρειάζεσαι ένα παραμύθι ή ένα αφήγημα για να απομακρύνεις ένα άλλο. Το ίδιο χρειάζεσαι συνήθως και για να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες ενός ακραίου γεγονότος (φωτιά, πλημμύρα, σεισμός, πανδημία). Οι μεταφορές και τα παραμύθια είναι (δυστυχώς) πολύ πιο ισχυρά από τις ιδέες. Ενίοτε πιο ισχυρά και από την ίδια την πραγματικότητα. Ταυτόχρονα είναι ευκολότερα στην απομνημόνευση, αλλά και πιο ευχάριστα στο διάβασμα. Αν πρέπει να στραφώ εναντίον εκείνου που αποκαλώ αφηγηματικές τέχνες, το καλύτερο εργαλείο που μπορώ να χρησιμοποιήσω είναι ένα παραμύθι. Το ίδιο εργαλείο μάλιστα συνίσταται και για την αντιμετώπιση της οργής. Οι ιδέες έρχονται και παρέρχονται, τα παραμύθια μένουν. ‘Όπως επίσης και οι κόποι μιας ζωής έρχονται και παρέρχονται. Αλλά τα παραμύθια μένουν. #πραγματικότητα #reality #life #παραμύθι #αφήγημα #hellenicland #mindbookEU #mindstormGR / fb : mindbook.eu eu / www.mindstorm.gr
– Ερ. Τι κάνεις; – Απ. Διαβάζω έναν υποθετικό διάλογο μεταξύ δύο ανθρώπων. Ο ένας υπέρ μιας δεδομένης κατάστασης και ο άλλος μαχόμενος για κάποια αλλαγή αυτής της δεδομένης κατάστασης. Και οι δύο ζουν, λέει, σε μια χώρα με δημοκρατικό πολίτευμα. – Ερ. Και τι λένε ο ένας στον άλλο; Για πες μου. – Απ. Ο 1ος λέει στον 2ο : Εκινήθης. Γιατί εκινήθης; Ποιος είναι ο διοργανωτής της ΕΙΡΗΝΙΚΗΣ κίνησης σου; Της περπατησιάς σου; Του αναστήματος σου; Της σκέψης σου; Της γραφής σου; Της ομιλίας σου; Της σκέψης σου; Της τέχνης σου; Της ανάρτησης σου; Γιατί δεν τα δήλωσες όλα στην πλατφόρμα; Στο πληροφοριακό σΰστημα; Είσαι μήπως αστάθμητος παράγοντας; Σκεπτόμενος πολίτης; Ελεύθερος άνθρωπος ίσως; Ενοχλείς, μυρμηγκάκι; Είναι πιθανόν να ενοχλήσεις; Δεν πιστεύω να είσαι κανένας τέντυ μπόις και να μας χαλάσεις το γλυκό και την ωραία μόστρα μας; Έχεις μυαλό; Αλλά τι σε ρωτάω. Το μυαλό σου δεν με…
Η οικονομία κλυδωνίζεται. Και μετά επαναπροσδιορίζεται. Ο πληθωρισμός αλλάζει τους προϋπολογισμούς των νοικοκυριών. Η Ευρώπη συζητά για το ενεργειακό της αποτύπωμα, την ψηφιοποίηση των πάντων και τις μεταναστευτικές ροές. Οι ρουκέτες και η κλιματική αλλαγή βάζουν περιορισμούς και καθορίζουν την ατζέντα των αφορισμών. Οι προβλέψεις αλλάζουν συνεχώς. Οι γκουρού κοιτάζουν τα μοντέλα τους με απορία. Αρχίζουν να ανησυχούν για την ασφάλεια των θέσεων τους. Για τις παραμέτρους που δεν υπολόγισαν σωστά και τη μισθοδοσία τους. Ο γείτονας κάνει σαματά για να κερδίσει πιο πολλά. Η Ελλάδα θωρακίζεται με το αζημίωτο για να μη χάσει τη διαχείριση του χρεωμένου εδάφους της και για να αποκτήσει επενδυτική βαθμίδα. Ο πόλεμος των συσχετισμών, των δηλώσεων και των χώρων ή χωρών, καλά κρατεί. Το κλίμα διαμορφώνεται και ο αντίλογος συμπυκνώνεται. Δώστε την απαραίτητη προσοχή στο χρόνο. Ενεστώτας. Δηλαδή στο διηνεκές. Προσοχή στην προσγείωση μας στον αεροδιάδρομο της νέας τάξης πραγμάτων λόγω παντόφλας! Κυριολεκτικής και…
As Greeks all over the world mark International Greek Language Day on February 9, many recall the speeches in English — peppered with Greek-origin words and phrases — given by economist and politician Xenophon Zolotas in the late 1950s. Zolotas was director of the Bank of Greece when he appeared in front of an audience at an International Bank for Reconstruction and Development conference in 1959. He delivered two speeches in English using Greek words to emphasize the wealth of the Greek language and the fact that countless Greek words enrich English. Greek remains a language which greatly enriches international scientific discourse; more than any other, it is the language which developed, shaped and expressed the beginning of most scientific theories, philosophical thoughts, and literature in most of the modern-day languages of the Western world. Here is the second speech delivered Oct. 2, 1959: Kyrie, It is Zeus’ anathema on…
Κάπως έτσι και η ζωή. Λίγο πιο πάνω, λίγο πιο δίπλα συνωστιζόμαστε όλοι για να πούμε ποιοι είμαστε και να δείξουμε την πραμάτεια μας. Τα “μαραφέτια” μας. Τα “εργαλεία” μας. Να ακουστούμε. Να συγχρωτιστούμε. Να ηδονιστούμε. Να επιβληθούμε. Και το κάνουμε, αφήνοντας σημάδια. Στην κολώνα, στο περιβάλλον, στους άλλους ανθρώπους και πάνω μας. Λέμε μέσα μας why not. Πάμε δυνατά για μια ακόμα εμπειρία και μια θέση στον ήλιο, δικέ μου. Που μετά γίνεται απληστία και η θέση γίνεται ξαπλώστρα. Και μετά λέμε γιατί όχι και στις δύο και στις τρεις και στις τέσσερις ξαπλώστρες. Που στην πορεία όμως κάτι χαλάει στην αγκαλιά, στη μοιρασιά, στη χώρα ή στο χώρο και τα πράγματα μπερδεύονται. Και ο χώρος ξαφνικά μικραίνει. Ο έλεγχος ξεφεύγει. Οι θέσεις περιορίζονται ή χάνονται. Και πωλούνται μπιρ παρά και οι ψυχές και οι ξαπλώστρες. Γιατί όμως κάτι χαλάει και τα πράγματα μπερδεύονται; Μα γιατί απλά μας έμαθαν…