Η καλλιγραφία ορθής γραφής διδάσκεται στο εξωτερικό ακόμα και σήμερα. Συνήθως στο δημοτικό. Τα γραπτά χειρόγραφα των ανθρώπων της τέχνης, της επιστήμης, του εμπορίου και των γραμμάτων μπαίνουν στα μουσεία ή ψηφιοποιούνται ως ιδιαίτερου κάλλους και αισθητικής. Το κάνουμε και εμείς σ’ ένα βαθμό. Π.χ. πρόσφατα εγκαινιάστηκε μια αίθουσα με γραπτά χειρόγραφα του εμπορίου στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών.
Θεωρούμε όμως πλέον την καλλιγραφία ξεπερασμένη για να την χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητα μας. Άλλες χώρες όμως όχι.
Η έκπληξη μου μεγάλη όταν ένας Ευρωπαίος καθηγητής που μένει στη Βασιλεία στέλνει χειρόγραφη επιστολή στο παρελθόν σε μέλος της οικογένειας μου και την ευχαριστεί θερμά για το καταπληκτικό σπιτικό δείπνο που είχε ετοιμάσει γι’ αυτόν και άλλους συναδέλφους. Η επιστολή ιδιαίτερης αισθητικής γραμμένη με πένα και καλλιγραφικά γράμματα. Υπερβολή, χάσιμο χρόνου ή ένδειξη παιδείας;
Οπως και να έχει, την προτιμώ από ένα thanks ή efxaristo στο inbox ενός κοινωνικού δικτύου. Και δεν είναι μόνο θέμα προτίμησης. Είναι και θέμα ζωής. Γιατί όπως λέει και ο Καρατζάς, τη γλώσσα πρέπει να την κρατάς σε κατάσταση γραφής. Και προσθέτω εγώ ότι χωρίς γλώσσα περνάμε σε κατάσταση βοής που καταλήγει σε κατάσταση ταφής.
FB Tags :
