Βάλαμε φωτιά στα φρένα και μας έμεινε το γκάζι
Το καλό με το Αλτσχάιμερ είναι ότι όταν βλέπεις κάποιους γνωστούς ή και αγνώστους ανθρώπους στον δρόμο, στα μέσα μεταφοράς και στα μέσα ενημέρωσης,
εσύ πάντα τους χαμογελάς.
Σε χαιρετούν, σε κοιτάνε στα μάτια, σε χτυπάνε στην πλάτη και σου λένε ότι θα σε σώσουν αφού ίσως πρώτα σε δώσουν, και εσύ δεν κρατάς κακία σε κανέναν.
Χαίρεσαι γιατί τους βλέπεις να μην συμβιβάζονται μέχρι να συμβιβαστούν στον υποβιβασμό.
Χαίρεσαι γιατί είναι γύρω σου να σου δώσουν ένα pass αφού πρώτα έχεις χάσει το class και έχεις χρεωθεί για by pass.
Μου λέτε άλλη μια φορά το όνομά σας και την ιδιότητά σας γιατί ξεχνώ;
Έχετε μήπως και φορτιστή; Έχω μείνει με 1% μνήμη.
Views: 0
Comments are closed.