– Τίποτα μωρέ. Βλακείες. Ένα φίλο μου που μου έλεγε κάτι. Ότι όταν μιλάς μόνο για yoga, tango, pilates, γκόμενες, extreme sports, ξενύχτια, πουλ μουρ (πουλάω μούρη), ταξίδια και κατάκτηση βουνοκορφών, είσαι Θεός (μεταφορικά).
Που και αυτά μέσα στη ζωή είναι.
Όταν όμως μιλάς και για πίστη, υπομονή, επιμονή, κατάκτηση ψυχικής γαλήνης και Θεό πραγματικό, μπορεί να είσαι για κάποιους λίγους ή περισσότερους, και μ@λάκας.
– Και που καταλήγεις;
– Πουθενά ακόμη. Αλλά δεν καταλαβαίνω το ζόρι που τραβάνε με την πάρτη του. Μάλλον αυτοί θα είναι αθάνατοι και αλάθητοι και θα έχουν βρει το νόημα της ζωής. Λες να πάω να τους βρω μπας και ξεστραβωθώ και εγώ;
* Ψάξε να βρεις τρόπους να χαμογελάς. Και αν δεν βρίσκεις, ψάξε περισσότερο.
Views: 0
Comments are closed.