– Μπαμπά, τι σημαίνει κρίση;
– Κρίση, παιδί μου είναι όταν το όποτε γίνεται πότε ή ποτέ.
Όταν πας π. χ. στην τράπεζα και το
“ό,τι και όποτε θέλετε!” γίνεται
“να, και αν θέλετε, να, και αν δεν θέλετε!”
Σε κάθε περίπτωση όμως, ποτέ δεν σε ξεχνούν.
Προγραμματίζουν για το πότε θα τα πάρουν (χθες, σήμερα, αύριο ή μεθαύριο) με κάποιο όμορφο ή άσχημο τρόπο.
Όταν πας στον προμηθευτή, ρωτάς τους όρους πληρωμής και το
“ό,τι και όποτε γουστάρετε” γίνεται
“να, και αν γουστάρετε, να, και αν δεν γουστάρετε! Πείτε μας πότε θα πληρώσετε για να πάρετε.”
Όταν θέλεις να βγεις έξω για καφέ ή για φαγητό με την οικογένεια ή φίλους και το σκέφτεσαι ξανά και ξανά. Γιατί το
“όποτε είστε έτοιμοι, πείτε μου τι θα πάρετε;” γίνεται
“δεν φτάνω σήμερα μάνα μου για να πάρουμε. Αλλά μου είπαν ότι εδώ κοντά είναι η ανάπτυξη και περιμένω πότε θα έρθει για να πάρουμε.”.
Όταν το “τι ωραία η δουλειά σου! ” γίνεται” τι μοιραία η δουλειά σου! ”
Όταν το
” Όποτε μπορείς, πήγαινε με όπου θέλεις, ταξιτζή.” γίνεται
” Άστο. Ποτέ δεν πάω με ταξί. θα πάω με τα πόδια να κάνω και γυμναστική!”
– Άστο ρε μπαμπά. Με κούρασες. Ή το κούρασες. Καληνύχτα. Και μην το ξεχάσω. Όποτε σε ρωτάω για το πότε θα μου πάρεις εκείνο που σου έχω ζητήσει, δεν μου απαντάς.
Θα μου το πάρεις ποτέ ή με δουλεύεις;
Comments are closed.