Γεια σου ρε Βασιλειάδου. Θεά. Με τις ατάκες σου και με το ταλέντο σου.
Εμ γίνεται; Δεν γίνεται.
Άμα συνηθίσεις στο πολύ, το λίγο σου κακοφαίνεται. Και αν το λίγο σε πονά, είτε φταις είτε δεν φταις, κοιτάς να το δώσεις ή να το διώξεις από πάνω σου.
Να πας πιο δεξιά κομματάκι βρε παιδάκι μου.
Γιατί η κουτάλα είναι γλυκιά και αν τυχόν την πιάσεις με το δεξί δεν θες ούτε να τη δώσεις ούτε να τη μοιραστείς. Γιατί έτσι σου έμαθαν ότι είναι το σωστό. Πάτα για να μην σε πατήσουν. Μάθε να τους πουλάς πριν σε πουλήσουν.
Και αν τολμήσει κάποιος και πει
“Ρε παιδιά πιο σιγά λίγο. Να το δούμε λίγο διαφορετικά το πράγμα.”
Τότε είναι που τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι.
Γιατί η παραμύθα του άμετρου πλουτισμού της ατομικότητας πρέπει να πουλάει περισσότερο πάση θυσία. Γιατί πρέπει να χρωστάς ή ακόμα καλύτερα να σου χρωστάνε. Γιατί άμα δεν χρωστάς, δεν τρέχει ο τόκος και μιλάς. Και χωρίς τόκο, τράπεζα και τραπεζίτης δεν υφίστανται.
Και αν σκάσει η φούσκα στην πορεία ή κάτι δεν πάει καλά, φταίει η συγκυρία. Έγιναν όλα στο βωμό της συλλογικότητας.
Το σύστημα λειτουργεί ορθώς. Δεν κάνει λάθος.
Και τώρα βοηθήστε όλοι ακόμα περισσότερο για να σωθεί το σύστημα. Πληρώστε, εγγυηθείτε, πουλήστε, ξηλωθείτε, εκποιήστε. Το οποίο σύστημα αν σωθεί θα εξακολουθήσει να ακολουθεί το μοντέλο του. Γιατί το χούι δευτέρα φύσις.
Σας θυμίζει τίποτα από το παρόν; Πάσα ομοιότητα τυχαία. Ή όχι;
Δείτε τη σχετική ανάρτηση στο FB : Εμ γίνεται; Δεν γίνεται.
Comments are closed.