* Ας προσπαθήσουμε
Ας λησμονήσουμε την περιπέτεια εκείνη
και ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε κάτου απ’ αυτόν τον ουρανό
δίχως μεγάλες απαιτήσεις.
Πότε πότε ας ενθυμούμαστε τα ωραία του ταξιδιού μας
τους κέδρους τις πλατείες τους κήπους
και ιδίως το σταυρό του Νότου και τις νύχτες
εκείνες που μιλούσαμε για ποίηση.
Με βλέπεις πικραμένο και λυπάσαι;
Εμείς μονάχα ξέρουμε τι αφήνουμε
σ’ αυτή τη χώρα με τ’ αβέβαια δειλινά.
—
* Τα ποιήματα
Εκείνα τα ποιήματα που γράψαμε και λησμονήθηκαν
μοιάζουν με τα βεγγαλικά που φώτισαν μια νύχτα και σβήσανε.
Σαν τα διαβάζω τώρα, έρχεται στη μνήμη μου η νύχτα
φωτισμένη πολύ. Μια ζωή ολόκληρη,
τουλάχιστον, ας μένουν τα ποιήματα να τη θυμίζουν.
Ανθολογία Νεοελληνικής Ποιήσεως 1708 – 1977, Σπύρου Κοκκίνη
Μανέττας Χρήστος [1926]
Σελ. 320-321
Views: 1
Comments are closed.