Πες κάτι να πιαστώ από μια λεξούλα

Στη ζωή κάποιοι φωνάζουν, κάποιοι διχάζουν, κάποιοι αρπάζουν, κάποιοι κομπάζουν, κάποιοι μοιράζουν και λιγότεροι κοπιάζουν.

Είναι πολλά τα στόματα, πολλά τα αρώματα, πολλά τα επιδόματα, πολλά τα θαυμαστικά, πολλά τα κυβικά, πολλά τα ζαντικά, πολλές οι προμήθειες, πολλές οι διαδόσεις, πολλές οι εκπτώσεις, πολλές οι βροχοπτώσεις, πολλές οι ατάκες, πολλές οι ίντριγκες, λιγότερες οι αλήθειες και ακόμα λιγότερα τα αυτιά που πραγματικά τις ακούνε.

Υπερτερεί συνήθως η κακή φύση μας. Η βολή και η ρεμούλα.
Η εύκολη (π)λύση.
Το ωχ αδελφέ.
Το δεν πειράζει.
Το βάλε μωρέ παραπάνω, γιατί του Μπάμπη το κρέας.
Οι φωνές μπερδεύονται, η μετριότητα περνάει για αριστεία και τα όρια ξεπερνιούνται.
Και μετά έρχεται ο λογαριασμός και το πάρτι αρχίζει.
Ποιος θα πληρώσει αλήθεια τώρα την τούρτα και τα κεράκια του Θεοδόση; Γίνεται με δόσεις;
Για να του ευχηθούμε χρόνια πολλά και να του πούμε να τρώει το φαί του για να μεγαλώσει γρήγορα.
Να αναπτυχθεί σωματικά, πνευματικά και κοινωνικά.
Να πάει να βρει και αυτό το παιδί τον τόκο του (συγνώμη, το μέλλον του ήθελα να πω), εκτός Ελλάδας.
Μήπως έχει κανένας και μια δανεική φωτιά να ανάψουμε τα κεράκια στην τούρτα του Θεοδόση;
Και για να έρθουμε στη γιορτούλα, μήπως σας βρίσκεται και μια βαρκούλα;
Ποια είναι αλήθεια η τιμούλα;
Μήπως έχει και επιδοτησούλα;
Να την καβατζώσω μην τυχόν ανέβει η στάθμη και τα χάσουμε ούλα.
Αχ, Κούλα.
Μεγάλωσε η λιμνούλα.
Πες κάτι να πιαστώ από μια λεξούλα.

#mindstormGR