Η κρίση, ο κορωνοϊός, ο πόλεμος, η απληστία, η ασυμμετρία, η απειρία, η αδιαφορία, η εκτίμηση, η ποσόστωση της αμέλειας, η σύγχυση, η ατζέντα, η αναρρίχηση ή μπορεί και άλλοι λόγοι ή λόγιοι, κρατούν φυλακισμένη την αγαπημένη μας Ελπίδα. Γράφουν παρέα το βιβλίο της ζωής μας και ξέρουν ότι μερικοί από εμάς θα ζήσουμε λιγότερο απ’ όσο νομίζουμε. Γιατί δεν ακούμε όταν πρέπει. Γιατί μένουμε αμέτοχοι ή είμαστε συμμέτοχοι. Γιατί δεν αντιδρούμε ή ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες. Ακόμα και όταν η φθορά παραμονεύει. Δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. Πολλά μπορούν να γίνουν στις επόμενες ημέρες για τον έλεγχο της ανισορροπίας. Μπορεί όμως να χρειαστεί και μεγαλύτερο διάστημα. Όπως και να είναι, δεν έχουμε στην κατοχή μας ακόμα ολόκληρο τον κώδικα. Γράφουμε νέες σελίδες κάθε μέρα. Με πόνο και αγωνία. Κάποιες σκόρπιες σημειώσεις του είναι τώρα στα χέρια μας. Έχουμε καταλάβει πια, ότι όλοι μας είμαστε τα δίδυμα παιδιά που προφητεύουμε την…