Πως πέφτεις κατηγορία;
Πως λες ναι σ’ όλα;
Πως παίρνεις το χαπάκι σου και σ’ άλλη παραλία;
Απλό. Σου ζητάνε όλοι μαζί και σου παίρνουν τα μετρητά. Το κασέρι (cash). Και σου αφήνουν το υποτιθέμενο κέρδος. Όμως, τα μετρητά και το κέρδος δεν είναι δίδυμα αδελφάκια. Αυτή μπορεί να είναι μία από τις πιο σημαντικές αλλά και παρεξηγημένες έννοιες των οικονομικών.
Το κέρδος είναι ένα θεωρητικό ποσό και τίποτα παραπάνω.
Τα μετρητά είναι αληθινά.
Το κασέρι (cash) εις τη λαϊκήν.
Τι έχουμε δηλ. στο συρτάρι του ταμείου.
Κάπως έτσι μπερδέψαμε τα πράγματα και χάσαμε τη μπάλα και με το Χρηματιστήριο το 1999. Θα μιλήσουμε και γι’ αυτό. Κάποια άλλη στιγμή όμως.
Ας γυρίσουμε τώρα πίσω και να δούμε τι έχουμε αυτήν τη δεδομένη στιγμή.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την επιχείρηση Χ.
13000 ευρώ σε μετρητά, εξοπλισμό αξίας 5000 ευρώ, 2000 ευρώ απόθεμα και ένα ανεξόφλητο τιμολόγιο 20000 ευρώ (χρέος πελατών). Όλα αυτά μας κάνουν 40000 ευρώ (ενεργητικό).
Από που βρέθηκαν όλα αυτά; Γνωρίζουμε ότι 30000 ευρώ προήλθαν από τους ιδιοκτήτες και 5000 ευρώ από τραπεζικό δανεισμό (παθητικό).
Παρατηρούμε όμως πως εξακολουθεί να υπάρχει μια διαφορά 5000 ευρώ μεταξύ ενεργητικού 40000 ευρώ και παθητικού 35000 ευρώ. Πως θα ισοσκελιστούν τα λογιστικά βιβλία;
Μα με κάτι που λέγεται κέρδος. Προκειμένου να ισοσκελιστούν τα λογιστικά βιβλία, αυτό το κάτι πρέπει να είναι 5000 ευρώ.
Σας φαίνεται λίγο ασυνήθιστος αυτός ο τρόπος έκφρασης του κέρδους;
Το κέρδος δεν είναι παρά ένα θεωρητικό ποσό που υπολογίζουμε εμείς οι άνθρωποι. Συνήθως οι λογιστές αλλά μπορεί και οι επιχειρηματίες, οι τραπεζίτες ή οι εφοριακοί.
Δεν είναι όμως κάτι ορατό ή χειροπιαστό αυτό το ποσό των 5000 ευρώ. Δεν θα το βρούμε σε κανένα συρτάρι.
Τα μετρητά θα βρούμε μόνο στο συρτάρι. Τα 13000 ευρώ στην περίπτωση της επιχείρησης Χ. Αυτά είναι ορατά και χειροπιαστά.
Το κέρδος λοιπόν είναι σαν το φαγητό. Αν δεν είχαμε να φάμε, η κοιλιά μας θα γουργούριζε.
Μπορεί να είχαμε και ζαλάδα ή πονοκέφαλο ή και νεύρα. Αλλά θα επιβιώναμε.
Ακόμη και έπειτα από αρκετές ημέρες, ίσως και εβδομάδες, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να ζούμε. Αρκεί να έχουμε αέρα και νερό.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για όλες τις εταιρίες όταν δεν έχουν κέρδη. Ματώνουν αλλά επιβιώνουν. Τουλάχιστον για κάποιο μικρότερο ή μεγαλύτερο διάστημα.
Αλλά τα μετρητά είναι σαν τον ΑΕΡΑ. Αν μείνουμε χωρίς ΑΕΡΑ για κάποια λεπτά, τότε θα πεθάνουμε. Και μια επιχείρηση ΧΩΡΙΣ ΜΕΤΡΗΤΑ θα πεθάνει εντός ημερών.
Και πως φτάνουμε στο χωρίς μετρητά;
Η τράπεζα συνήθως ξεκινάει το χορό. Θέλει να κλείσει έναν κύκλο επένδυσης και να ξεκινήσει έναν άλλο. Ζητάει λοιπόν την αποπληρωμή του δανείου που πρέπει να πληρωθεί αύριο χθες.
Με μετρητά. Με υψηλότερο επιτόκιο.
Για να αυξήσει τα δικά της ΜΕΤΡΗΤΑ.
Οι λόγοι που το κάνει, πολλοί.
ΚΡΙΣΗ. ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ. ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΜΟΧΛΕΥΣΗΣ. BONUS.
Η πληρωμή δεν μπορεί να γίνει από την επιχείρηση X και η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή.
Οι λογαριασμοί της επιχείρησης Χ κλείνουν, ποσά δεσμεύονται, οι υπηρεσίες παύουν, το απλήρωτο προσωπικό σταματά να δουλεύει, οι προμηθευτές δεν μας στέλνουν τα υλικά που χρειαζόμαστε, παραγγελίες ακυρώνονται, η ποιότητα εξυπηρέτησης πέφτει, η αγορά κάνει την τρίχα τριχιά και η επιχείρηση Χ ακινητοποιείται.
Μπορεί και η χώρα.
Κάτι περισσότερο ήξεραν ή σκόπευαν αυτοί που μας κατέβασαν τα ρολά (no money no honey darling) στο παρελθόν μέχρι να μάθουμε πως το τρίβουν το πιπέρι. Στη μούρη μας. Κάτι λέω τώρα. Άστο πονάει.
Πάμε παρακάτω.
Ας δούμε τι κάνουμε τώρα.
Προκειμένου λοιπόν η επιχείρηση Χ να συνεχίσει να λειτουργεί δυναμικά, πρέπει εμείς να μάθουμε να διαχειριζόμαστε ορθά και τα δύο: Το κέρδος για τη μακροπρόθεσμη και τα μετρητά για τη βραχυπρόθεσμη λειτουργία της.
* Αν μας αφήσουν βέβαια σε χλωρό κλαρί, οι επιδημιολογικές μεταλλάξεις, οι πόλεμοι, οι ενεργειακές κρίσεις και οι κάθε λογής μεταβαλλόμενες προς τα πάνω και προς πάσα κατεύθυνση οικονομικές υποχρεώσεις μας.
Πως το είχε πει και ο Γιούνκερ που μας συμπαθεί; “Κουράγιο.”
“Χωρίς κασέρι όμως, αδέλφια. Και με μάσκα και με καλάθι και με ωραίο κλίμα βεβαίως βεβαίως.” προσθέτω εγώ.
Γιατί στη ζωή για να υπάρχει κάποιος που τα πίνει πρέπει να υπάρχει κάποιος που τον πίνει. Μπούζι.
Χωρίς αέρα. Τώρα και με μάσκα και κορωνοϊό, με χαμηλό προϋπολογισμό και πάντα χωρίς κασέρι (cash).
Με σακούλα στα μούτρα και τρύπα τόση, ίσα για να μην πεθάνουμε. Γιατί άμα πεθάνουμε, ποιος θα πληρώνει τη δόση;
99 χρόνια είναι αυτά.
Σου παίρνει χρόνο μόνο και μόνο να τα μετρήσεις.
Δεν πειράζει. Εμείς προχωράμε. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Πρώτα πεθαίνουμε εμείς. Αδιάβαστοι. Απροετοίμαστοι. Έκπληκτοι. Με υψηλό δανεισμό, αυξανόμενο πληθωρισμό και χαμηλό φωτισμό.
P.S. Στον προϋπολογισμό του 2023 εκτός από κέρδος, βάλε και ρύθμιση φόρου αβέρτα.
Και τηλεργασία 24/7. Και κουβέρτα διπλή για το κρύο.
Ναι μωρέ, σου λέω.
Μην τα φοβηθείς.
Έτσι και αλλιώς όλοι για έναν περίπατο, έναν μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο και μια βαθμίδα, ζούμε τώρα.
Και άνοιξε την plasma (τηλεόραση), να δούμε τα θαύματα και τους φωστήρες μας. Να μάθουμε τι γίνεται και πως γίνεται. Μην μας πιάσουν αδιάβαστους για άλλη μια φορά.
Με εκτίμηση
Υπογραφή
Η πραγματικότητα
FB Tags :
#reality #πραγματικότητα #mindstormGR
Comments are closed.